Rekonstrukcja kompleksu więzadłowego tylno-bocznego

• Więzadło poboczne strzałkowe (stosunkowo cienkie i delikatne, stabilizujące kolano w płaszczyźnie czołowej)
• Ścięgno  mięśnia podkolanowego oraz więzadło podkolanowo-strzałkowe, stabilizujące kolano w płaszczyźnie strzałkowej – wraz z więzadłem krzyżowym tylnym ograniczają one przemieszczenie tylne kości piszczelowej i rotację zewnętrzną goleni względem uda.

W wyniku uszkodzenia kompleksu tylno-bocznego dochodzi do tylno-bocznej niestabilności rotacyjnej, która powoduje stałe przeciążeniowe dolegliwości bólowe, postępujące zmiany zwyrodnieniowe oraz zaburzenia osi kończyny o typie szpotawości. Pacjenci zgłaszają uczucie niestabilności w końcowej fazie wyprostu kolana, co znacznie utrudnia prawidłowe chodzenie. Często, ten typ niestabilności jest nierozpoznawany lub błędnie utożsamiany z niestabilnością związaną z uszkodzeniem więzadła tylnego lub przedniego. Niewłaściwa diagnoza prowadzi do nieprawidłowego leczenia i braku poprawy.

Nasz ośrodek, jako jeden z nielicznych w kraju, posiada duże doświadczenie w rozpoznaniu oraz operacyjnym leczeniu tego typu niestabilności. W diagnostyce stosujemy badanie ortopedyczne uwzględniające kilka bardzo specyficznych testów, badanie radiologiczne z uwzględnieniem oceny zaburzenia osi kończyny podczas obciążania oraz dokładną analizę chodu pacjenta.

W leczeniu operacyjnym stosujemy technikę anatomicznej rekonstrukcji uwzględniającej odtworzenie najważniejszych struktur stabilizacyjnych kompleksu rogu tylnego: więzadła pobocznego-bocznego, więzadła podkolanowo-strzałkowego, ścięgna mięśnia podkolanowego.