Rekonstrukcja kompleksu więzadłowego tylno-bocznego  (PCL)

Kompleks tylno-boczny kolana to silna struktura ścięgnisto-więzadłowa zlokalizowana w okolicy tylno-bocznej stawu kolanowego.

W jej skład wchodzą:

• więzadło poboczne strzałkowe (stosunkowo cienkie i delikatne, stabilizujące kolano w płaszczyźnie czołowej)
• ścięgno mięśnia podkolanowego oraz więzadło podkolanowo-strzałkowe stabilizujące kolano w płaszczyźnie strzałkowej – wraz z więzadłem krzyżowym tylnym ograniczają one przemieszczenie tylnej kości piszczelowej i rotację zewnętrzną goleni względem uda.

Uszkodzenie PLC występuje zwykle jako współistniejące z uszkodzeniem więzadła krzyżowego (częściej tylnego). Mechanizm urazu jest więc podobny jak w tych urazach.

Głównym objawem uszkodzenia kompleksu tylno-bocznego bezpośrednio po urazie jest ból umiejscowiony w części tylno-bocznej kolana. W zależności od uszkodzeń towarzyszących może wystąpić znaczny obrzęk stawu pojawiający się w ciągu kilku godzin czy też trudność w pełnym obciążaniu kończyny.

W przypadkach przewlekłych w wyniku uszkodzenia kompleksu tylno-bocznego dochodzi do tylno-bocznej niestabilności rotacyjnej, która powoduje stałe przeciążeniowe dolegliwości bólowe oraz postępujące zmiany zwyrodnieniowe i zaburzenia osi kończyny o typie szpotawości. Pacjenci zgłaszają uczucie niestabilności w końcowej fazie wyprostu kolana co znacznie utrudnia prawidłowe chodzenie. Często ten typ niestabilności jest nierozpoznawany lub błędnie utożsamiany z niestabilnością związaną z uszkodzeniem więzadła tylnego lub przedniego. Niewłaściwa diagnoza prowadzi do nieprawidłowego leczenia i braku poprawy.

Nasz ośrodek jako jeden z nielicznych w kraju,posiada duże doświadczenie w rozpoznaniu oraz operacyjnym leczeniu tego typu niestabilności. W diagnostyce stosujemy badanie ortopedyczne uwzględniające kilka bardzo specyficznych testów w tym badanie radiologiczne z uwzględnieniem oceny zaburzenia osi kończyny podczas obciążania oraz dokładną analizę chodu pacjenta. Poza badaniem do postawienia pewnego rozpoznania konieczne jest wykonanie MRI kolana.

W trakcie konsultacji z lekarzem ortopedą przeprowadzany jest ogólny wywiad oraz ocena stanu klinicznego kolana i dokładne badanie fizykalne. Lekarz zleca wykonanie na miejscu badania z zakresu diagnostyki obrazowej – najczęściej jest to badanie USG i rezonansu magnetycznego, które pozwala zobrazować stan struktur kolana oraz badanie RTG pozwalające wykluczyć ewentualne złamania w obrębie kolana. Po zebraniu i przeanalizowaniu wszystkich wyników lekarz przedstawia indywidualnie dobrany plan leczenia.

W leczeniu operacyjnym (w przypadku istnienia wskazań) stosujemy technikę anatomicznej rekonstrukcji kompleksu tylno-bocznego uwzględniającej odtworzenie najważniejszych struktur stabilizacyjnych kompleksu rogu tylnego: więzadła pobocznego-bocznego, więzadła podkolanowo-strzałkowego, ścięgna mięśnia podkolanowego. Jako, że najczęściej jest to uszkodzenie współistniejące z innymi rekonstrukcja kompleksu tylno-bocznego  to tylko część zabiegu wykonywana w jednym lub jako pierwszy etap leczenia operacyjnego niestabilnego kolana.

Pierwsza pionizacja po rekonstrukcji kompleksu tylno-bocznego następuje zwykle już kilka godzin po zabiegu po ustąpieniu znieczulenia. Pierwsze zalecenia rehabilitacyjne otrzymasz jeszcze podczas pobytu na oddziale od naszych fizjoterapeutów. Przez 4-6 tygodni po zabiegu zalecane jest poruszanie się w asekuracji kul łokciowych i unieruchomienie w ortezie. Ćwiczenia zwiększające zakres ruchomości rozpoczyna się zwykle po 3-4 tygodniach.

Rehabilitacja trwa ok 3 miesięcy.

Powrót do pełnej aktywności sportowej jest ustalany indywidualnie z lekarzem prowadzącym,zwykle jednak następuje po ok. 6 miesiącach od zabiegu operacyjnego.